Domino’s Pizza werd opgericht in 1960 in de Verenigde Staten met één enkele vestiging, door de broers Tom en James Monaghan. James ruilde zijn helft van de aandelen in 1961 voor een Volkswagen Kever. Dat dit geen verstandige zet was, is een understatement. Het aantal vestigingen steeg gestaag, en de keten groeide uit tot een van de grootste pizzaketens ter wereld.
Domino's Pizza is niet alleen gespecialiseerd in het bereiden en bezorgen van pizza's, maar biedt ook andere gerechten aan zoals pasta's, salades en broodjes. Domino's opereert voornamelijk via een franchisemodel, waarbij de meeste vestigingen in handen zijn van franchisenemers. Ze hebben wereldwijd meer dan 18.000 vestigingen, verspreid over meer dan 90 landen, hoewel hun grootste markt nog steeds de Verenigde Staten is. Domino's bezit doorgaans niet zelf het vastgoed waar de vestigingen zich bevinden; dit wordt meestal gehuurd door de franchisenemers. Het bedrijf doet soms wel overnames van kleinere lokale pizzaketens om zo sneller uit te breiden.
Domino's staat vooral bekend om zijn snelle bezorgservice en gebruik van technologie, zoals online bestellen en het volgen van bestellingen via een app. Ze bieden een breed scala aan pizzavarianten en zijn populair vanwege hun betaalbaarheid en gemak. De keten biedt pizza's relatief goedkoop aan, en doet zelfs regelmatig commerciële acties. Het bedrijf verhoogt de rendabiliteit fors door het aanbieden van extra's (saus, kaas), nagerechten en drank. Bij de vestigingen zijn meestal slechts een beperkt aantal zitplaatsen beschikbaar, omdat de focus ligt op het meenemen en bezorgen van pizza's.
Tom Monaghan verkocht in 1998 zijn 93%-belang in het bedrijf aan Bain Capital, een private equity-firma, voor ongeveer $1 miljard. In 2004 werd het bedrijf naar de beurs gebracht. Vandaag is de keten ongeveer $ 15 miljard waard op de beurs.
Domino’s Pizza besteedt veel aandacht aan een continue verbetering van de processen. Veel voorbereidende activiteiten gebeuren in aparte productie- en distributievestigingen die maximaal inzetten op efficiëntie en automatisering. Waar franchisenemers bijvoorbeeld vroeger ingrediënten konden "shoppen" bij de vrachtwagens die langskwamen, worden tegenwoordig alle door een vestiging bestelde items reeds in de productievestiging in een aparte container opgestapeld. Zo ontvangt elke vestiging "zijn" container en wordt geen kostbare tijd meer verloren door de chauffeurs met het "shoppen" door de franchisenemers. Opvallend is ook dat op het moment dat er een tekort was aan vrachtwagenchauffeurs, een deel van de werknemers (die minder te doen hadden tijdens de coronacrisis), naar rijscholen werd gestuurd om een opleiding te volgen.
Domino's staat eveneens bekend om zijn snelle en efficiënte bezorgdiensten. Ook was het een van de eerste bedrijven die een gebruiksvriendelijke app en website lanceerde voor het plaatsen van bestellingen. De "Pizza Tracker" is een populair hulpmiddel dat klanten in staat stelt om hun bestelling in real-time te volgen. Het ruime aanbod, het regelmatig aanbieden van nieuwe producten of samenstellingen en de lage “instapprijs” trekken veel klanten aan.
Daarnaast wordt er ook steeds meer gewerkt met robots en machines voor de bereidingen. Zo wordt het deeg bijvoorbeeld voorbereid in aparte productievestigingen, wat veel efficiënter is en de voortdurende schaarste aan geschikt personeel verkleint, en de mogelijkheden op fouten en afwijkingen vermindert.
Een andere slimme zet van het management is dat Domino's controle over de volledige toeleveringsketen behoudt, van ingrediënten tot en met de bezorging, om te vermijden dat andere bedrijven een aanzienlijk deel van de winst zouden inpikken (en dan met name vooral bezorgingsbedrijven en/of voedingswebsites).
Het franchisemodel laat Domino’s toe om verder te groeien zonder al te veel te moeten investeren: het zijn immers de franchisenemers die de grootste investeringen doen terwijl Domino’s verdient op elke pizza die nadien wordt verkocht.
Uitdagingen en kansen
Maar de keten heeft ook enkele uitdagingen. Stijgende ingrediënten- en loonkosten kunnen de winstmarges van het bedrijf onder druk zetten, vooral in markten met hoge inflatie. Zo zijn kaas en vlees belangrijke ingrediënten, die elk 25% opmaken van de totale productiekostprijs van een pizza. Ook blijft het bedrijf sterk afhankelijk van de Amerikaanse economie, aangezien daar veruit de meeste vestigingen zijn. Geschikt personeel vinden is daarnaast een voortdurende kopzorg. De intense concurrentie met andere ketens maakt het er tenslotte ook niet makkelijker op.
Toch is er nog wel wat potentieel voor Domino’s : vooral in Azië en Afrika kan het bedrijf nog verder groeien door nieuwe vestigingen te openen. Vooral in China en ook in India wil Domino's fors verder uitbreiden. Maar ook in andere regio's zijn er nog verdere uitbreidingsmogelijkheden (en zelfs nog in de VS). Op langere termijn wil Domino's het aantal vestigingen verhogen naar meer dan 40.000 wereldwijd. Doorgaans wordt er gemikt op een groei van het aantal vestigingen van 4% tot 5% (ca 2,4% in de VS). Bij concurrenten Pizza Hut en Papa John's stagneert of daalt het aantal vestigingen. Domino's heeft het afgelopen decennium mooi marktaandeel gewonnen (vooral van Pizza Hut), al is de situatie de laatste jaren gestabiliseerd.
Soms blijken nieuwe vestigingen niet aan te slaan, meestal omdat de locatie minder goed blijkt te zijn dan gehoopt. Dat leidt tot lage bezoekersaantallen, volumes en winstgevendheid. Soms gebeurt het ook dat de franchisenemers geen goed werk leveren en het merkimago beschadigen; ook deze franchises worden gesloten. In 2024 werden verschillende vestigingen gesloten, waaronder een relatief groter aantal in Japan.
Conclusie
Domino's Pizza is een succesvolle en rendabele pizzaketen die zeer efficiënt gemanaged wordt en die wellicht nog wat uitbreidingsmogelijkheden heeft, vooral buiten de VS. Het aandeel stond de laatste tijd stevig onder druk. Dat kwam omdat de prognose voor de uitbreiding van het aantal franchises in het buitenland in 2024 door het management werd verlaagd (van 925naar 650 à 750), vooral omdat een aantal minder rendabele franchises werden gesloten. Bijkomend verwacht het management ook een algemene groeivertraging in de tweede jaarhelft in alle bestaande vestigingen. De wereldwijde economische verzwakking is wellicht een belangrijke factor die hier speelt.
Op langere termijn probeert de keten te groeien door enerzijds het productaanbod uit te breiden in de gevestigde markten (met producten die een hogere winstmarge hebben), en anderzijds door het aantal franchises (vooral buiten de VS) te verhogen. Domino's Pizza heeft dus degelijke vooruitzichten op langere termijn maar op kortere termijn verwachten we wel nog wat tegenwind. We zouden het aandeel oppikken rond de $ 350, wat overeenkomt met een vrijekasstroomrendement van 4%. Het advies is daarom "houden".